(و درآنچه خدا به تو داده ، آخرت را بجوی و بهره ات از دنیا را هم فراموش مکن و همانطورکه خدا به تو احسان کرده تو نیز احسان کن و در طلب فساد انگیزی در زمین نباش هماناکه خدا فساد کاران را دوست نمی دارد)
در ادامه مردم قومش خطاب به او می گویند:
در آنچه از مال دنیا که خدا به تو ارزانی نموده ، در طلب آخرت باش و بوسیله انفاق آن مال در راه خدا و صرف کردن آن درراه رضای او، آخرت خود را آباد کن و آن مقدار رزقی را که خدا برایت مقدر کرده ترک مکن و آن را بعد از خودت بر جای مگذار، بلکه در آن برای آخرتت عمل کن ،چون حقیقت بهره و نصیب هر کس از دنیا همان مقداریست که برای آخرت انجام داده باشد و آنچه برای او باقی می ماند، همان عمل است . و زیادی مال خود را از باب احسان به دیگران انفاق کن ، همانطور که خدا از باب احسان به تو انفاق کرده و روزی فراوان داده ، بدون اینکه تو مستحق آن باشی و بااستعانت از آنچه خدا از مال و جاه و حشمت به تو بخشیده ، در طلب فساد انگیزی ومصرف آنها در غیر رضای خدا مباش چون خدا مفسدان را دوست نمی دارد و بنای خلقت را براساس صلاح و اصلاح نهاده است .
امام علی(ع) در تفسیر آیه ی شریفه «لا تنس نصیبک من الدنیا» (6) می فرماید:
لا تنس صحتک و قوتک و فراغک و شبابک و نشاطک ان تطلب بها الآخره. (7)
فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی و نیرو و فراغت و جوانی و شادابی ات، آخرت را به دست می آوری [یکی از بهره های انسان از این دنیا، سلامتی و فراغت و ... است].
6. سوره ی قصص، آیه ی 77.
7. معانی الأخبار، ص 325.
پرسش:
مراد از آيه شريفه «وَ لاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا» در سوره قصص، چيست؟
پاسخ:
يعنى آن مقدار رزقى را كه خدا برايت مقدّر كرده ترك مكن، ( و آن را براى بعد از خودت به جاى مگذار )، بلكه در آن براى آخرت عمل كن، چون حقيقت بهره و نصيب هر كس از دنيا همان چيزى است كه براى آخرت انجام داده باشد، چون آن چيزى كه برايش می ماند همان عمل است.
بعضى (1) از مفسرين، جمله مورد بحث را چنين معنا كرده اند كه: فراموش مكن اين معنا را كه نصيب تو از مال دنيايى- كه به تو روى آورده - مقدار بسيار اندكى است، و آن همان مقدارى است كه می پوشى و می نوشى و می خورى، بقيه اش زيادى است، كه براى غير از خودت باقى می گذارى، پس از آنچه به تو داده اند به قدر كفايت بردار، و باقى را احسان كن.(2)
امام علی(ع) در تفسیر آیه ی شریفه «لا تنس نصیبک من الدنیا» (3) می فرماید:
لا تنس صحتک و قوتک و فراغک و شبابک و نشاطک ان تطلب بها الآخره. (4)
فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی و نیرو و فراغت و جوانی و شادابی ات، آخرت را به دست می آوری [یکی از بهره های انسان از این دنیا، سلامتی و فراغت و ... است].
منابع:
1. روح المعانى، ج 20، ص 112.
2. ترجمه الميزان، ج16، ص: 111.
3. سوره ی قصص، آیه ی 77.
4. معانی الأخبار، ص 325.