قسمتی ازدعای صباح امیرالمومنین حضرت علی(ع)
إِلٰهِى قَلْبِى مَحْجُوبٌ، وَنَفْسِى مَعْيُوبٌ، وَعَقْلِى مَغْلُوبٌ، وَهَوَائِى غَالِبٌ، وَطَاعَتِى قَلِيلٌ، وَمَعْصِيَتِى كَثِيرٌ، وَ لِسَانِى مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ، فَكَيْفَ حِيلَتِى يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ، وَيَا عَلَّامَ الْغُيُوبِ، وَيَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ ؟ اغْفِرْ ذُنُوبِى كُلَّها بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، يَا غَفَّارُ يَا غَفَّارُ يَا غَفَّارُ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدای من، دلم در پرده‌های ظلمت پوشیده شده
و جانم دچار کاستی گشته
و عقلم شکست‌خورده هوای نفسم شده
و هوای نفسم بر من چیره گشته
و طاعتم اندک
و نافرمانیم بسیار
و زبانم اقرارکننده به گناهان است،
چاره من چیست ای پرده‌پوش عیب‌ها؟
ای دانای نهان‌ها،
ای برطرف‌کننده غم‌ها،
همه گناهان مرا بیامرز،
به احترام محمّد و خاندان محمّد،
ای آمرزنده،
ای آمرزنده،
ای آمرزنده به مهربانی‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان.