توصیه‌های رفتاری:
همواره به افراد تحت نظارت، بازخورد سازنده و منصفانه می‌دهیم؛ اشتباهاتشان را در خلوت به آنها گوشزد و عملکرد خوبشان را درجمع تمجید می‌کنیم. (پیش‌نویس نهایی کدهای رفتاری سازمان)
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است.
شأن نزول:
زید بن اسلم نقل نماید: که این آیه درباره قومى نازل شد که بدون ساز و برگ در جهاد شرکت می‌کردند و در میان جهاد سربار دیگران می‌شدند سپس این آیه نازل گردید..
حذیفه گوید: این آیه درباره نفقه نازل شده است،[۴] ابو ایوب انصاری نقل نماید: که آیه درباره ما انصار نازل شده است زیرا وقتى که اسلام عزت و قدرت یافت و یاران آن زیاد گردید بعضى به بعضى دیگر پنهانى مى گفتند: اموال ما تباه شده و اگر ما در حفظ اموال خود مى کوشیدیم از بین نمی‌رفت سپس این آیه در رد گفتار ما نازل شده است.
ابوجبیرة بن ضحاک روایت کند که انصار کسانى بودند که تصدق می‌کردند و از مال و دارائى خود مى بخشیدند. یک سال از این کار دست کشیده و از بخشش امساک و خوددارى نمودند سپس این آیه نازل گردید و نیز نعمان بن بشیر نقل کند که مردان گناه می‌کردند و سپس با حالت یأس مى گفتند: خداوند ما را نخواهد آمرزید سپس این آیه نازل گردید، موضوعات فوق را شیخ بزرگوار هم ذکر نموده ولى به عنوان شأن و نزول نیاورده است.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
________________________________________
.
وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ: و نیکوئى نمائید، بدرستى که خداوند دوست دارد نیکوکاران را، یعنى لازمه دوستى که احسان و الطاف است نسبت به آنان منظور مى‌فرماید.
تنبیه: آیه شریفه عام است نسبت به تمام مکلفین در انفاق در کلیه خیرات و راه خدا مطلقا. و مراد به انفاق به طریق اقتصاد است، چنانچه در کتاب کافى و عیاشى از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود:
اگر مردى خرج کند آنچه در دستش مى‌باشد در راهى از راه خدا، نیکو نباشد، و موفق به خیر نشده، آیا نیست فرمایش الهى که: «میاندازید خود را به مهلکه و احسان کنید، خدا دوست مى‌دارد احسان کنندگان را» یعنى مقتصدین را «تفسیر برهان، جلد اوّل، صفحه 192» یعنى کسانى که میانه روى نمایند در مخارج.
و در کتاب محاسن از آن حضرت مروى است که فرمود: هرگاه شخص نیکو گرداند عملش را، مضاعف فرماید خداى تعالى عمل او را به هر حسنه هفتاد ثواب؛ و این است فرمایش الهى که فرموده مضاعف نماید ثواب را براى هر که خواهد، پس نیکو کنید اعمال خود را که براى ثواب الهى بجاى آرید. عرض کردند: چه چیز است احسان؟ فرمود: هرگاه نماز کنى نیکو نما رکوع و سجود آن را و هرگاه روزه دارى پس بپرهیز از هر چه فساد روزه در آنست، و هرگاه حج نمودى پس نگاهدار خود را از آنچه حرام است بر تو در حج و عمره، و هر عملى که براى خدا بجاآورى پس باید پاک باشد از ناپاکى « تفسیر صافى، جلد اوّل، صفحه 230.»
.........................................................................................................
سینه ای سوخته از آتش هجران دارم
سالها از غم تو سر به گریبان دارم
یا که جانم بستان یا به وصالت برسان
بیش از اینها نه دگر طاقت هجران دارم
نبرد لذتی از دوری گل بلبل زار
بی تو کی آرزوی روضه رضوان دارم
هست از توشه تهی دست من بی مقدار
هر چه دارم همه از لطف تو جانان دارم
سر خود را که به پای تو فشاندم ای دوست
بر ندارم زقدمهای تو تا جان دارم
وای بر من که ترا با عملم آزردم
حالیا مسئلت بخشش عصیان دارم