سهند اولادی ( فرزند دیار سهند) | جمعه ۷ بهمن ۱۴۰۱ | 10 AM
یار گونومی گؤی اسگی یه دوتدی کی دور ، منی بوشا .
<>.عیالم روزگارمن سیاه کردکه پا شو طلاقم بده
جوتچی گؤروبسن أوکوزه ،أکوز قویوب بیزوو قوشا.
<>.مگردیده شده کسی که شخم میزندبجای گاو گوساله ببندد
سن اللینی کئچیب یاشون ، من بیر اوتوز یاشیندا قیز .
<>.شماپنجاه سال گذشته سنَت من یک دختر سی ساله
سویله گؤروم اوتوز یاشین ، نه نسبتی اللی یاشا؟ .
<>.بگو ببینم سی سال چه نسبتی دارد با پنجاه سال دارد.
سن یئره قویدون باشووی ، من باشیما نه داش سالیم ؟.
<>.شما اگر سرت را زمین گذاشتی من چه سنگی به سرم بیندازم
بلکه من آرتیق یاشادیم ، نیله مه لی ؟ دئدیم: یاشا !.
<>.شاید من بیشتر زنده بودم چه باید کرد؟گفتم
بیر ده بلالی باش نچون یانینا سوپورگه باغلاسین؟..
<>..یک بار دیگر چراهمچوسری که بلا در اینتظارش به پهلوش جارو ببندد
بؤرکی باشا قویان گرک ، بؤرکونه ده بیر یاراشا ....
<>....کسی که کلاه به سر می گذاردباید به کلاهش بیرزد
بیرده کبین کسیلمه میش ، سن منه بیر سؤز دئمه دین..
<>..یکی هم اینکه قبل ااز جاری شدن عقد تو به من چیزی نگفتی
یوخسا جهازیمدا گرک ، گلیدی بیر حوقاـ ماشا.....
<>.......وگر نه درجهاز من باید یک انبور و حقه می آمد
دئدیم قضا گلیب تاپیپ ، بیر ایش ایدی اولوب کئچیب..
<>..گفتم قضا آمده پیدا کرده یک کاری شده کذشته
قوربانام اول آلاگوزه ، حیرانام اول قلم قاشا....
<>.....فدایروی آن سیاه سفیدی چشمت مات آن ابروی کشیدت
منکه ئوزومده بیر گوناه گؤرمه ییرم، چاره ندیر؟..
<>..من که درخودم {عیبی}گناه نمی بینم چاره چه هست
پیس بشرین قایدا سیدیر ، یاخشینی تاپسا دولاشا..
<>..انسان بعد قایده ش این هست خوب و پیدا کند به او می پیچد
دوستلا مروت ائتمه لی، دوشمنیله کئچینمه لی..
<>..به دوست باید خوبی کرد با دشمن ساخت
قایدا بو دیر ، حیف دگیل بشر یولون آزیب ، چاشا؟ ..
<>..قاعده اش اینه عیب که انسان بیراهه برود خروج کند
منده سنین دای اوغلوام ، سنده منیم بیبیم قیزی..
<>..منی که پسر دایی توام توام که دختر عمه ی منی
گؤیول باخیرسا گونشه ، گوزده گرک ببر قاماشا...
<>...نظر دید به سمت آفتاب باشد چشم باید یک شرم کند.
ایندی بیزیم مارال کیمی ، اوچ بالامیز واردی ، گرک..
<>..الآن مامثل آهو سه عددبچه داریم . باید .
آتا - آنا ساواشسادا، بونلارا خاطر باریشا..
<>..پدر . مادر اختلاف هم داشته باشند به خاطرآنها باید آشتی کنند.
هر کیشی یه عیالی ده ، ئوز جانی تک هؤرو کله نیب ..
<>..هر مرد زنش مثل اینکه به جسمش بسته باشند
هدیه ده اولماز ایله سین ، آروادی قارداش - قارداشا..
<>..هدیه هم نمی شود کرد.عیال و برادر به برادر.
بو دنیا بیر یول کیمی دیر ، بیز آخرت مسافری..
<>..این دنیا همانند یک راه می ماند ما مسافر آخرتیم
کجاوه ده هاماش گرک ، ئوز هاماشیلن یاناشا..
<>..درکجاوه نیزباید همسفر کنار همسفرش باشد.
آخرتی اولانلارین ، دنیاسی غم سیز اولمیوب..
<>..کسانی که آخرت داشه باشند.دنیایشان بدون غم نمی باشد.
سئل دی گله ر آخار کئچه ر ، آما گرک آشیب داشا ..
<>..سیل می آید جاری می شود می رود آسیب هم دارد آسیبش را هم باید بزند
مثل دی " یئر کی برک اولور، أوکوز ، أکوزدن اینجینور"
ظربلمثل است زمین سفت باشد گاو از هم دیگر می رنجد
هی دارتیلیر ایپین قیرا، یولداشیلان بیر ساواشا..
<>..هردو سعی می کنند بند خود را پاره کنند همدیگر را بزنند
بیزیمده روزگاریمیز یامان دی ، بیزده عیب یوق ..
<>..ماهم روزگارمان ننگین است خودمان بدون عیب هستیم
بلکه وظیفه دیر بشر قونشولاریلن قونوشا ..
<>..این یک وظیفه است انسان باید با همسایش معاشرت کند
حق حیات یوق داها بیزلره ، چوخ بؤیوک باشی..
<>..حق زندگی برای ما نیست زیاد بزرگ باشیم.
زندانمیزدا حقیمیز بی باجا تاپساخ تماشا..
<>..در زندانما ن اگر یافتیم یک روزنه حق تماشا داریم
آما اونون شماتتی ، آللاها گلمیوبن -..
<>..اماشمادت او را خدوند نپسندید
گئتدی ، منیم حیاتمی ووردی داشا، چیخدی باشا! ..
<>.. رفت وزندگی منو به سنگ زدو به سر کرد

شهریار