متن آهنگ ساز و آواز ماهور سعدی از محمدرضا شجریان

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم، که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم، که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم
شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد
حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد

دگر نصیحت مردم، حکایت است به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه باز نشانی

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
Ke Man Gharar Nadaram Ke Dide Az To Bepoosham

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
Ke Man Gharar Nadaram Ke Dide Az To Bepoosham

مگر تو روی بپوشی و فتنه باز نشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
Mane Ramide Del An Be Ke Dar Semae Nayayam

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
Mane Ramide Del An Be Ke Dar Semae Nayayam

که گر ز پای درآیم به در برند به دوشم

بیا به صلح من امروز و در کنار من امشب
که دیده خواب نکرده است از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

مرا بگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند، می ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

پخش آنلاین