🔹 رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ

🔸پروردگارا! تکلیفی که طاقتش را نداریم برما واجب نکن!

🔸Our Lord! Lay not upon us what we have no strength to bear!

📗سوره بقره، آیه 286

» تفسیر المیزان - خلاصه

(لا یکلف الله نفسا الا وسعها):

(خداوند هیچ کس را تکلیف نمی کند، مگر به قدر توانایی او)چون تکلیف به آنچه در قدرت فرد نیست ظلم است و پروردگار تو نسبت به بندگان ظالم نیست ،

(وما ربک بظلام للعبید) :، (لهاماکسبت و علیها مااکتسبت ):

(نیکی های هر شخص به سود او و بدیهایش نیز به زیان خود اوست )و آیا جز به آنچه فرستاده اید جزا داده می شوید؟

(هل تجزون الاماکنتم تعملون )، (ربنا لا تؤاخذنا ان نسینا او اخطانا): (پروردگارا ما را بر آنچه ازروی فراموشی یا خطا انجام دادیم مؤاخذه مکن )پس از آنکه بدون هیچ قیدی مطلقا گفتند (سمعنا و اطعنا)متوجه ضعف وسستی خویش شدند و سرنوشت اقوام گذشته را به یاد آوردند، لذا در مقام التجاء به خداوند پناه بردند و گفتند:خدایا از ما در گذر و ما بر اثر اعمالی که از روی فراموشی یا خطا مرتکب می شویم مؤاخذه نکن و این ترقی در دعاست ،

(ربنا و لا تحمل علینا اصرا کماحملته علی الذین من قبلنا):(پروردگارا تکلیف گران و طاقت فرسا ،چنانچه برگذشتگان ما نهادی ،بر ما مگذار)مراد از(اصر)ثقل و سنگینی است ،یعنی تکلیف شاق کما اینکه نقل شده که بنی اسرائیل 50 رکعت نماز واجب یومیه داشته اند،

(ربنا و لا تحملنا مالاطاقه لنا به ):(پروردگارا تکلیفی فوق طاقت ما ،بردوش ما قرار مده )،

اینجا مراد تکلیف فوق طاقت آن نیست که عقلا برای مکلف ممکن نباشد، بلکه منظور مجازات و کیفربدیهایی است که ممکن است به آنان برسد ،حال یا به صورت تکالیف دشوار و یا به صورت عذاب و مسخ شدن وامثال آن ،

(واعف عنا واعفرلنا وارحمنا):(و ما را بیامرز و ببخش و بر ما رحمت فرما)،یعنی از گناه و تقصیر ما درگذر و رحمت و هدایت خود را بر ما قرار بده (عفو خدا) یعنی محو و از بین بردن اثر گناه (یعنی عقاب هر گناه )و (مغفرت )عبارت است از پوشاندن اثر گناه در نفس و (رحمت )عبارت است از عطیه الهی که گناه و اثر حاصله آن در نفس را می پوشاند و ترتیب این سه جمله از فرع به اصل است ،

(انت مولنافانصرنا علی القوم الکافرین ):(تنها سلطان و یاور ما تویی ،مارا در غلبه کردن بر گروه کافران یاری فرما)یعنی خدایا تو مدبر امور مایی وهنگامی که متولی امر قومی باشی ،آنها را یاری می فرمایی و این دعا به جهت کمک خواستن از خدا در مورد توفیق دعوت عمومی به دین خدا و گسترش آن در میان نوع بشر است .