تعریف خوشحالی از دید یک روان‌شناس
روان‌شناس سوئیسی تعبیرِ جالبی از انسانِ خوشحال دارد که از تعریفِ عادی آن فاصله‌ی زیادی دارد. بر اساسِ این تعریف، خوشحال بودن یعنی توانمندیِ بالای ما در شکیبایی در سختی‌ها
بازديد : 3,330 چاپ
روان‌شناس سوئیسی تعبیرِ جالبی از انسانِ خوشحال دارد که از تعریفِ عادی و معمولِ خوشحالی فاصله‌ی زیادی دارد. بر اساسِ این تعریف، خوشحال بودن یعنی توانمندیِ بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی‌ها.
خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این‌که درد و رنج و سختی و بیماری و مرگ جزء لاینفک زندگی است اما هیچ کدام از آن‌ها نمی‌تواند مرا از پا بیندازد.
خوشحالی یعنی میل به زندگی علی‌رغم علمِ به فانی بودنِ همه چیز.
خوشحالی یعنی در سختی‌ها لبخند زدن.
خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش کشیدنِ مشکلات.
خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن بتوانیم بلند شویم.
بعد از هر گریه بتوانیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر همنوعان بیاوریم.
خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی.
خوشحالی یعنی همچون رود جاری بودن و در حرکت بودن، عبور کردن و به عظمتی بی‌پایان چشم دوختن.
خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آریِ بزرگ به زندگی. (کارل گوستاو یونگ)