خلاصه هوش مصنوعی
فابینگ (Phubbing) به معنای نادیده گرفتن یا بی توجهی به فرد مقابل به دلیل توجه به تلفن همراه است، که در محیط های اجتماعی و خانوادگی رخ می دهد. این پدیده باعث آسیب به روابط، احساس تنهایی، و حتی افسردگی می شود، به ویژه در کودکان.
چگونه فابینگ ما را تهدید می کند:
آسیب به روابط:
فابینگ باعث می شود که افراد کمتر به یکدیگر گوش دهند، کمتر با هم تعامل کنند و در نتیجه روابطشان آسیب ببیند.
احساس تنهایی:
وقتی افراد به جای تعامل با دیگران به تلفن هایشان توجه می کنند، احساس تنهایی و انزوا می کنند، حتی در جمع.
افسردگی:
مطالعات نشان داده اند که فابینگ با افزایش خطر افسردگی، به ویژه در جوانان، ارتباط دارد.
از دست دادن فرصت های ارتباطی:
فابینگ باعث می شود که افراد از فرصت های ارتباطی با اطرافیانشان، از جمله دوستان، خانواده و شریک زندگی، محروم شوند.
اختلال در ارتباطات عاطفی:
این پدیده باعث می شود که افراد کمتر در روابط عاطفی خود احساس امنیت و ارتباط داشته باشند.
اثرات منفی بر روابط زناشویی:
در روابط زناشویی، فابینگ می تواند باعث فاصله و عدم رضایت از ارتباطات عاطفی شود.
راه های مقابله با فابینگ:
حذف تلفن همراه از میز غذا:
سعی کنید در زمان صرف غذا، تلفن خود را کنار بگذارید و به صحبت با خانواده و دوستانتان بپردازید.
برقراری قوانین ارتباطی:
با خانواده و دوستانتان درباره محدود کردن استفاده از تلفن در زمان های خاص، مانند شام و دورهمی ها، توافق کنید.
تمرین حضور در لحظه:
به جای اینکه به تلفن هایتان نگاه کنید، تلاش کنید به لحظه حاضر توجه کنید و با دیگران در ارتباط باشید.
تلاش برای تعامل رودررو:
سعی کنید وقت بیشتری را با افراد نزدیک خود صرف کنید و با آنها به صورت رودررو ارتباط برقرار کنید.
دوری از تلفن در زمان های خاص:
در موقعیت هایی که نیاز به تمرکز دارید، مانند مطالعه یا کار، از تلفن دور باشید و از آن به عنوان ابزار مزاحم استفاده نکنید.
حذف برنامه هایی که منجر به فابینگ می شوند:
از برنامه هایی که باعث می شوند در شبکه های اجتماعی وقت بیشتری صرف کنید و از تعامل با دیگران دوری کنید، دور شوید.