اللَّهُمَ‏ اغْفِرْ لِيَ‏ الذُّنُوبَ‏ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَم‏
«خدایا بیامرز برای من گناهانی را که پاره می کند پرده های عصمت را»
گناهانی که پرده عصمت را می درد چیست؟

از آنکه امام عليه‌السلام در مقام توسل برآمده و خدای را به بعضی از صفات و اسماء حسنای او سوگند می دهد، سپس اولین خواسته خود را در یک سلسله فقرات دعا در طلب آمرزش از گناهان ابراز می دارد.

اللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ،

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ النِّقَمَ،

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ،

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ الدُّعَاءَ،

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ الْبَلاَءَ،

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ

خدایا! بیامرز برای من آن گناهانی را که پرده حرمت را می‌درد،

خدایا! بیامرز برای من آن گناهانی را که کیفرها را فرو می‌بارند،

خدایا! بیامرز برایم گناهانی را که نعمتها را دگرگون می‌سازند،

خدایا! بیامرز برایم آن گناهانی را که دعا را باز می‌دارند،

خدایا! بیامرز برایم گناهانی که بلا را نازل می‌کند،

خدایا! بیامرز برایم همه گناهانی را که مرتکب شدم.

خلاصه پرسش

چه گناهانی باعث دریده شدن پرده های عصمت، نزول بلا، عدم استجابت دعا و... می شود که در دعای کمیل به آنها اشاره شده است؟

باب 84 از ابواب جهاد النفس وسائل الشیعه درباره وجوب پنهان کردن گناه و حرمت تظاهر به آن است؛ به این معنا که آشکارا انجام دادن گناه، گناه مضاعف است و موجب تشدید عقوبت می شود.

گناهان دو دسته اند:

دسته ای از گناهان، گناهانی هستند که امکان پنهان سازی آن ها وجود دارد، مانند شرک به خداوند متعال، ترک نماز و روزه، هتک حرمت قرآن و کعبه و مسجد و مشاهد مشرّفه، شرب خمر، سرقت، گوش دادن به غنا، حسدورزی، اسراف، کم فروشی و چیزهایی دیگر از این قبیل.

دسته ای دیگر از گناهان، گناهانی هستند که لزوماً دیگری یا دیگرانی از ارتکاب آن مطلع می شوند، مانند غیبت، خیانت در امانت، گرفتن ربا، قطع رحم، عقوق والدین، هتک حرمت مؤمن و گناهانی دیگر از این دست.

مفاد عنوان باب 84 این است که آشکارسازی گناهان قسم اول و دامنه بخشی در به اطلاع دیگران رساندن در گناهان قسم دوم، خود گناهی مضاعف است و عقوبتی مضاعف در پی خواهد داشت.

گناه چندش آور بدحجابی برخی از زنان این مرز و بوم که امروز خاطر همه متدینین و انقلابیون را مکدر ساخته، از قبیل قسم دوم است. این گناه، به طبع گناهی است که تحقق آن با آشکار بودن آن تلازم دارد، اما بدیهی است هر چقدر دایره نمود آن گسترده تر باشد، عقوبت و عذابی که برای مرتکبان این گناه مقرر شده، افزون تر است.

فرق است میان زن بدحجابی که در محدوده نشست و برخاست های خانوادگی و در برخورد با خویشاوندان نامحرم خود حجاب کامل را رعایت نمی کند و زنی که کوچه و بازار و خیابان را با این گناه زشت خود آلوده می سازد و در هر لحظه، هم خود مرتکب گناه می شود و هم انبوهی از مردان و جوانان رهگذر را به ورطه گناه و پی آمدهای شوم آن می کشاند.

در تنها حدیث این باب که منقول از امام رضا علیه السلام نقل شده است، چنین می خوانیم: "کسی که کار نیک خود را پنهان سازد، کار نیک او هفتاد کار نیک به حساب خواهد آمد؛ کسی که گناه خود را نشر دهد ـ از سوی خدا ـ یاری نمی شود و کسی که گناه خود را پنهان سازد [می توان احتمال داد که] آمرزیده می شود".

بقیه